Köyüm

Köyüm




Daracık sokakları Arnavut kaldırımlı
Evleri eski ama, hemen hepsi bakımlı
Kimi tahta panjurlu, kimi beyaz boyalı.
Bahçelerden yayılır leylakların kokusu.
Bademi, eriği, elmalar sepet dolusu.
Benim köyüm, canım köyüm burası.

Sabahları gün ışırken camımdan
Horoz öter, kuşlar uçar dallardan.
Yalınayak koşar çocuk bayırdan
Önde davar, inek, keçi koyunlar
Meralarda yayım yayım otlarlar.
Benim köyüm, canım köyüm burası.

Çeşmesinden akar pınar suları
Koca eşek çözmüş yine yuları
Sütçü Bekir yürür yokuş yukarı.
Mis kokulu ekmek yapar kadınlar
Takır, takır ayaklarda tahta nalınlar
Benim köyüm, canım köyüm burası.

“Her mevsimi pek güzeldir köyümün.
Nerde ölsem beni köyüme gömün
Uzun,uzun selviler şu uzaktan gördüğün
Başıma da dikiverin”dediydi goca ninem.
Onu burada bırakıp da gidemem
Benim köyüm, canım köyüm burası.








Şerife Çınar