Hürriyet yazarı Ahmat Hakan, Cumhuriyet mitinginden fazlasıyla korktuğunu yazdı. Peki Ahmet Hakan'ı korkutan neydi?
DÜN Tandoğan Meydanı’nda Ruhi Su’ya öykünen "operacı arkadaş"ın pek güzel bir şekilde seslendirdiği "Bilmem şu feleğin bende nesi var / Her gittiğim yerde yar ister benden" türküsünü büyük bir iştahla dinlememe rağmen...
Meydanda toplanan kalabalık beni fazlasıyla korkutmuş ve ürkütmüştür.
Ama durun!
Hemen "Tabii korkacaksın" falan diyerek nice "kara sıfatları" üzerime yapıştırmayınız.
Evet, korktum ve ürktüm.
Ancak...
Beni korkutan kalabalığın büyüklüğü değildi.
***
Korkmamın ve ürkmemin nedeni şudur:
Bu ülkede kendisi gibi düşünmeyen ve yaşamayan insanları "tehdit" olarak algılayan ve buna içtenlikle inananların, öyle birkaç darbe heveslisinden ibaret olmadığının anlaşılmasıdır.
Evet, budur beni korkutan.
Sayıları kaç mı?
Ne fark eder ki?
İster 1 milyon olsun, ister 300 bin, ister 100 bin...
Önemli olan bu ülkede, kendisi gibi yaşamayan ve düşünmeyenleri "bir numaralı tehdit" olarak algılayanların, öyle birkaç marjinalden ibaret olmadığının ortaya çıkmasıdır.
Önemli olan, 14 milyon oy almış bir partinin işbaşında olması karşısında, "Uyan da bak Gazi Kemal / Başımıza gelen işe" diye içtenlikle gözyaşı dökülmesidir.
Önemli olan, Tayyip Erdoğan’ın Çankaya’ya çıkma ihtimalini, "ikinci kurtuluş savaşı"nı başlatmak için yeterli bir gerekçe olarak görenlerin buna duydukları kesin inançtır.
İşte bu "kesin inanç", bu gözyaşları ve bu içtenlik beni ürkütmüştür.
Çünkü tehlikenin farkına varmış bulunmaktayım.
***
Yani demem o ki:
Bu iş Tuncay Özkan ya da Nur Serter gibilere bırakılmayacak kadar ciddi bir iştir.
Ve gerçek "vatanseverlik testi" de işte bu noktada başlamaktadır.
***
Ey Tayyip Erdoğan!..
Ey Deniz ******!..
Bırakın şu "Çankaya kalesi savaşı"nı da...
"Cumhuriyete sahip çıktığını düşünenler" ile "Demokrasiye sahip çıktığını düşünenler" arasındaki tehlikeli kutuplaşmayı yumuşatın.
Yani...
İki lider bir araya gelip "Ankara’nın taşına bakın".
Vakit çok geç olmadan...
Hürriyet/ Ahmet Hakan
